23 Ekim 2011… Saatler 13.41’i gösterdiğinde Van, tarihin en yıkıcı felaketlerinden biriyle sarsıldı. 7,2 büyüklüğündeki deprem, bir anda hayatları altüst etti. 604 kişi yaşamını yitirirken, binlerce yapı yerle bir oldu, yüzlerce insan enkaz altında kalan yakınlarını aradı. Aradan geçen 14 yılın ardından, Van hala o acı günü unutamıyor.
O Gün Van Durdu
Depremin merkez üssü Tabanlı köyüydü ama sarsıntı tüm kenti derinden etkiledi. Dakikalar içinde çöken binalar, donmuş bakışlar, yükselen çığlıklar… Soğuk havaya karışan toz bulutları arasında bir şehir sessizliğe gömüldü.
O anı yaşayanlar, 14 yıl sonra bile gözyaşlarını tutamıyor. “Bir an her şey karardı” diyor depremzede İlknur Ödemiş, “Evimiz, komşularımız, çocukluk anılarımız hepsi bir anda yerle bir oldu.”
Yeni Van, Eski Yaranın Üzerine Kuruldu
Depremin ardından başlatılan yeniden imar çalışmalarıyla Van’ın çehresi büyük ölçüde değişti. Kalıcı konutlar, yeni hastaneler, modern okullar ve dayanıklı yapılar inşa edildi.
Ancak tüm bu yenilenmeye rağmen, psikolojik etkiler hala silinmiş değil. Vanlılar her 23 Ekim’de aynı soruyu soruyor: “Bir daha olursa, hazır mıyız?”
Bugün kentte çeşitli anma etkinlikleri düzenleniyor. AFAD, belediyeler, sivil toplum kuruluşları ve vatandaşlar depremde yaşamını yitirenleri dualarla anıyor. Kentin dört bir yanında sessiz bir saygı duruşu hakim.
Enkaz alanlarının yerinde bugün parklar, yeni mahalleler ve hayatın yeniden filizlendiği sokaklar var. Fakat Vanlıların hafızasında hala aynı cümle yankılanıyor:
“Unutmadık, unutmayacağız.”